Przejdź do treści

12 filmów na 120-lecie kina

Ciemność. Światło pada na ławkę. Po lewej stronie siedzi mężczyzna. Ma na sobie żółtą marynarkę i białe spodnie.

Wielkie piękno

Wielkie piękno (2013), 142′reż. Paolo Sorrentino Składając w tym filmie hołd swemu mistrzowi, Federico Felliniemu, tworzy Paolo Sorrentino szczególnego rodzaju sequel – ciąg dalszy Słodkiego życia. Zważywszy na artystyczną rangę pierwowzoru, posunięcie takie uznać należy za wielce ryzykowne – wszak… Dowiedz się więcej »Wielkie piękno

Czarno-biały kadr. Dwójka wojowników. Jeden leży na ziemi. Drugi go trzyma.

Rashomon

Rashomon (1950), 88′reż. Akira Kurosawa Określany mianem „najbardziej europejskiego spośród wszystkich japońskich reżyserów” Akira Kurosawa zapoczątkował na Starym Kontynencie modę na kino Kraju Kwitnącej Wiśni. Główną zaletą filmu Rashomon jest nie tyle zawarty w nim wywód na temat względności prawdy… Dowiedz się więcej »Rashomon

Na środku stoi mężczyzna. Ma na sobie garnitur. W prawej ręce trzyma szklankę. Z czoła spływa mu krew. Uśmiecha się.

Lśnienie

Lśnienie (1980), 146′reż. Stanley Kubrick Chociaż każdy film Stanleya Kubricka realizował – często w sposób zaskakujący – konwencje gatunkowe, zawsze sprawiały one wrażenie swoistego parawanu dla głębszej refleksji nad naturą człowieka. Poczynając od Odysei, poprzez Mechaniczną pomarańczę, kończąc zaś na… Dowiedz się więcej »Lśnienie

Czarno- białe zdjecie. Mężczyźni stoją obok siebie. Patrzą w obiektyw.

Dwunastu gniewnych ludzi

Dwunastu gniewnych ludzi (1957), 96′reż. Sidney Lumet Niewiele wskazywało na to, że ten kameralny debiut kinowy Sidneya Lumeta stanie się początkiem drogi twórczej reżysera, który – poruszając się z niezwykłą swobodą pośród różnorodnych konwencji gatunkowych – przez pięćdziesiąt lat kariery… Dowiedz się więcej »Dwunastu gniewnych ludzi

Półmrok. Mężczyzna i kobieta w futrze.

Zmierzch bogów

Zmierzch bogów (1969), 155′reż. Luchino Visconti Podejmując temat zaangażowania niemieckich przemysłowców w totalitarny system III Rzeszy, stworzył Visconti tak typowe dla jego twórczości dzieło palimpsestowe, w którym mnożą się odniesienia do innych utworów kulturowych. Jak wykazują liczni krytycy oraz filmoznawcy,… Dowiedz się więcej »Zmierzch bogów

Mężczyzna i kobieta. Mężczyzna leży na łóżku. Kobieta w szlafroku siedzi obok niego.

Zawód: reporter

Zawód: reporter (1975), 119′reż. Michelangelo Antonioni W tym samym momencie, gdy kino hollywoodzkie zaczyna powoli zmierzać w kierunku czystej akcji oraz zapierającej dech w piersiach widowiskowości, Michelangelo Antonioni proponuje widzom film łamiący elementarne normy kina popularnego. Najlepszym tego wyrazem jest… Dowiedz się więcej »Zawód: reporter

Półmrok. Mężczyzna i kobieta. Stoją na przeciwko siebie.

Zagubiona autostrada

Zagubiona autostrada (1997), 135′reż. David Lynch Zawieszone pomiędzy poetyką surrealizmu a postmodernistyczną wykładnią imaginacyjne imperium Davida Lyncha obezwładnia widza, zmuszając go do przewartościowania schematów racjonalnego myślenia. Zaplątana, wiodąca często donikąd opowieść ma na celu podważenie podstawowego wyznacznika tradycyjnej narracji, a… Dowiedz się więcej »Zagubiona autostrada

Młody mężczyzna. Prowadzi taksówkę.

Taksówkarz

Taksówkarz (1976), 113′reż. Martin Scorsese Początek kariery Martina Scorsese przypada na lata, gdy w przemyśle filmowym za oceanem prym wiodą wielcy autorzy pokroju Francisa Forda Coppoli oraz Arthura Penna. Podążając ich śladem, młody reżyser przyjmuje postawę krytyka amerykańskiej rzeczywistości. Stawiając… Dowiedz się więcej »Taksówkarz

Półmrok. Kobieta i mężczyzna stoją przy ścianie naprzeciwko siebie. Oświetla ich czerwone światło.

Spragnieni miłości

Spragnieni miłości (2000), 98′reż. Kar-Wai Wong Gęsta atmosfera filmów Wong Kar-waia wynika zarówno z ich narracyjnej struktury, jak i ukształtowania świata przedstawionego. Nawarstwianie planów czasowych w Spragnionych miłości to jeden z przykładów szczególnego sposobu opowiadania reżysera. Przeszłość, teraźniejszość oraz przyszłość… Dowiedz się więcej »Spragnieni miłości

Czarno-białe zdjęcie. Na przeciwko siebie siedzą dwie postacie. Grają w szachy. Postać po lewej jest ubrana cała na czarno.

Siódma pieczęć

Siódma pieczęć (1957), 96′reż. Ingmar Bergman Filmowa twórczość Ingmara Bergmana zawiera w sobie trzy perspektywy oglądu ludzkiego świata: metafizyczną, moralistyczną i psychologiczną. W Siódmej pieczęci, która urasta do rangi filozoficznego traktatu zadającego pytanie o istnienie Boga, dominują dwie pierwsze. Idealizm… Dowiedz się więcej »Siódma pieczęć

Skip to content