PRACE WYBRANE NA WYSTAWĘ w konkursie Dziedzictwo Reymonta w obiektywie współczesnych odbiorców kultury, organizowanym przez Muzeum Kinematografii w Łodzi.
Imię i nazwisko: Oliwia Kleczyńska
Tytuł pracy: Latarnia umarłych – światło pamięci i przemijania
Opis od autora: Na fotografii widnieje postać będąca ucieleśnieniem „latarni umarłych” – symbolu światła prowadzącego dusze zmarłych oraz granicy między życiem a śmiercią. Ten motyw silnie rezonuje z tematyką „Chłopów” Reymonta, gdzie śmierć i przemijanie są nieodłączną częścią wiejskiego życia. Latarnia to także symbol pamięci o przodkach i ciągłości pokoleń, którzy mimo upływu czasu nadal wpływają na losy żyjących. W „Chłopach” śmierć bohaterów jest często ukazywana jako naturalny etap cyklu życia, spleciony z rytmem ziemi i przyrody. Podobnie jak latarnia, która rozprasza ciemność, tak pamięć o zmarłych daje poczucie trwałości i porządku w świecie zmieniającym się nieustannie. Ta fotografia to refleksja nad nieuchronnością losu, więzią między przeszłością a teraźniejszością oraz miejscem człowieka wobec przemijającego świata.
Audiodeskrypcja
Tytuł pracy: Cień przeszłości pod wiejskim dachem
Opis od autorki: Na fotografii rozmyta postać pojawia się na tle wiejskiej chaty – symbolu tradycji i twardo zakorzenionego życia chłopskiego, tak dobrze ukazanego w „Chłopach” Reymonta. Chata przypomina gospodarstwo Boryny, które jest dla niego źródłem siły i zarazem ciężarem odpowiedzialności. Rozmyta sylwetka symbolizuje przemijalność ludzkiego losu oraz duchy przeszłości, które ciągle nawiedzają bohaterów powieści. Ta ulotna postać może kojarzyć się z Jagną – młodą kobietą rozdartą między pragnieniem wolności a obowiązkiem wobec społeczności, której los często bywa niepewny i pełen cierpienia. Jak w powieści, gdzie życie chłopów to nie tylko praca na roli, ale także walka z własnymi emocjami, namiętnościami i społecznymi normami, tak i fotografia oddaje tę atmosferę nieustannego napięcia między siłą tradycji a kruchością ludzkiego bytu.
Audiodeskrypcja
Deskrybcja
PRACA WYBRANA NA WYSTAWĘ w konkursie Dziedzictwo Reymonta w obiektywie współczesnych odbiorców kultury, organizowanym przez Muzeum Kinematografii w Łodzi.
AUTORKA: Oliwia Kleczyńska, Seria zdjęć wraz z miejscem drugim.
TYTUŁ PRACY: Latarnia umarłych – światło pamięci i przemijania
OPIS AUTORKI: Na fotografii widnieje postać będąca ucieleśnieniem „latarni umarłych” – symbolu światła prowadzącego dusze zmarłych oraz granicy między życiem a śmiercią. Ten motyw silnie rezonuje z tematyką „Chłopów” Reymonta, gdzie śmierć i przemijanie są nieodłączną częścią wiejskiego życia. Latarnia to także symbol pamięci o przodkach i ciągłości pokoleń, którzy mimo upływu czasu nadal wpływają na losy żyjących. W „Chłopach” śmierć bohaterów jest często ukazywana jako naturalny etap cyklu życia, spleciony z rytmem ziemi i przyrody. Podobnie jak latarnia, która rozprasza ciemność, tak pamięć o zmarłych daje poczucie trwałości i porządku w świecie zmieniającym się nieustannie. Ta fotografia to refleksja nad nieuchronnością losu, więzią między przeszłością a teraźniejszością oraz miejscem człowieka wobec przemijającego świata.
OPIS FOTOGRAFII: Fotografia pionowa, w kolorze. W centrum zdjęcia postać młodej kobiety widoczna od kolan w górę. Patrzy nieruchomo wprost w obiektyw. Ma owalną twarz, wąskie brwi i prosty nos. Głowę przykrywa jasna lniana chusta. Całe tło zdjęcia, a także białą suknię i twarz kobiety pokrywa obraz, prawdopodobnie wyświetlony z rzutnika. Przedstawia kapliczkę w formie niewielkiej wieżyczki
z trzema wnękami, wyznaczającymi jakby jej piętra, i prostym dachem. We wnękach znajdują się obrazy trzech chrześcijańskich świętych. Cała bryła jest wysoka i wąska. W tle obrazu wysokie, pozbawione liści drzewa, bezchmurne błękitne niebo, i fragment fasady odległego piętrowego budynku.
TYTUŁ PRACY: Cień przeszłości pod wiejskim dachem
OPIS AUTORKI: Na fotografii rozmyta postać pojawia się na tle wiejskiej chaty – symbolu tradycji i twardo zakorzenionego życia chłopskiego, tak dobrze ukazanego
w „Chłopach” Reymonta. Chata przypomina gospodarstwo Boryny, które jest dla niego źródłem siły i zarazem ciężarem odpowiedzialności. Rozmyta sylwetka symbolizuje przemijalność ludzkiego losu oraz duchy przeszłości, które ciągle nawiedzają bohaterów powieści. Ta ulotna postać może kojarzyć się z Jagną – młodą kobietą rozdartą między pragnieniem wolności a obowiązkiem wobec społeczności, której los często bywa niepewny i pełen cierpienia. Jak w powieści, gdzie życie chłopów to nie tylko praca na roli, ale także walka z własnymi emocjami, namiętnościami
i społecznymi normami, tak i fotografia oddaje tę atmosferę nieustannego napięcia między siłą tradycji a kruchością ludzkiego bytu.
OPIS FOTOGRAFII: Fotografia pionowa, w kolorze. Po środku zdjęcia stoi młoda kobieta widoczna od pasa w górę. Jej sylwetka i rysy są dynamicznie rozmyte, jakby w trakcie obrotu. Ręce zakłada na biodra. Sylwetkę postaci pokrywa obraz, prawdopodobnie wyświetlony z rzutnika. To widok na wiejską chatę z niebieskich desek i dachem krytym strzechą. Twarz postaci przykrywa obraz szarej słomy; tors – błękitne ściany i drewniane okno chaty; biodra zaś zielona trawa rosnąca przed budynkiem. W tle bezchmurne, niebieskie niebo harmonizuje z wyraźnymi ścianami chaty.
Projekt „Dziedzictwo Reymonta w oczach twórców i odbiorców kultury” został dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Narodowego Centrum Kultury: „Reymont – Interwencje”.
Zadanie współfinansowane ze środków miasta Łodzi.