Gościem spotkania będzie Feliks Falk, reżyser.
Jeden z najwybitniejszych filmów tzw. kina moralnego niepokoju. Kino moralnego niepokoju to nurt filmowy, który powstał w Polsce w latach 70. XX wieku, w odpowiedzi na społeczne i polityczne napięcia tamtych czasów. Charakteryzuje się głębokim badaniem ludzkiej moralności oraz dylematów etycznych, osadzonych w kontekście realiów PRL-u. Filmy tego nurtu ukazują złożoność ludzkich wyborów, a także krytycznie odnoszą się do systemu społeczno-politycznego. Twórcy często konfrontowali widza z pytaniami o odpowiedzialność jednostki w obliczu systemu, złożoność prawdy czy granice moralności.
O filmie:
„Wodzirej” Feliksa Falka to jeden z najważniejszych polskich filmów lat 70-tych, który zyskał status kultowego. Premiera miała miejsce w 1977 roku, a film od razu przykuł uwagę swoją nieprzeciętną fabułą i głębokim przesłaniem.
Akcja „Wodzireja” koncentruje się na postaci Lutka, charyzmatycznego wodzireja. Wybitną rolę gra Jerzy Stuhr.
Film doskonale ukazuje dylematy jednostki w społeczeństwie PRL-u, stawiając pytania o prawdziwe wartości i sens życia. Lutek, jako wodzirej, reprezentuje świat ekspresywny, pełen radości i beztroski, jednak jego osobista walka z rutyną i monotonią pokazuje, jak trudne jest odnalezienie spełnienia w rzeczywistości, która często ogranicza jednostkę.
„Wodzirej” to smutna refleksja nad ludzkimi pragnieniami, ambicjami i złudzeniami.
Film, z jego przenikliwą analizą ludzkiej natury i krytyką społeczną, wciąż pozostaje aktualny, a jego przesłanie może skłaniać do refleksji nad własnymi wyborami i marzeniami. „Wodzirej” to prawdziwy skarb polskiej kinematografii, który zasługuje na uwagę nie tylko miłośników filmu.
Wodzirej (1977) reż. Feliks Falk
Goście DKF-u
Feliks Falk
Dyskusyjny Klub Filmowy Człowiek w Zagrożeniu jest dofinansowany ze środków Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej oraz ze środków Miasta Łodzi.