Zobacz animację!
Realizacja: Michał Orzechowski
Przeczytaj ciekawostki o Agnieszce Holland i filmie W ciemności (2011)
Ciekawostki przygotowała Julia Błażyńska z Działu Zbiorów oraz Joanna Karp z Działu Promocji i Rozwoju
Dziewczynka w zielonym sweterku
Za podstawę scenariusza posłużyła oparta na faktach powieść In the Sewers of Lvov (W kanałach Lwowa) Roberta Marshalla. Wykorzystano także wspomnienia siedmioletniej Krystyny Chiger, która dramatyczne przeżycia opisała po latach w autobiograficznej książce Dziewczynka w zielonym sweterku.
Nakręcone w Łodzi, Anna Michalska, Jakub Wiewiórski, Muzeum Kinematografii w Łodzi, 2022.
Polski, niemiecki, jidysz i ukraiński
Scenariuszem Davida Shamoona od początku interesowali się hollywoodzcy reżyserzy. Jednak scenarzysta oraz polscy i niemieccy producenci szukali reżysera spoza Stanów Zjednoczonych, najlepiej twórcy związanego z tematyką Holocaustu. Wybrali Agnieszkę Holland, która miała na koncie filmy Europa Europa i Gorzkie żniwa, a także współpracowała z Andrzejem Wajdą przy Korczaku. Na początkowym etapie rozmów doszło do sporów o wybór języka, którym będą się posługiwać postaci. Ze względu na planowaną dystrybucję w krajach anglojęzycznych producenci obstawali przy angielskim, Holland upierała się przy pozostawieniu oryginalnych języków używanych na ulicach Lwowa w okresie wojennym: polskiego, niemieckiego, jidysz i ukraińskiego. Dwukrotnie rezygnowała z projektu, wreszcie udało jej się postawić na swoim i film powstał w takim kształcie, w jakim go zaplanowała.
Nakręcone w Łodzi, Anna Michalska, Jakub Wiewiórski, Muzeum Kinematografii w Łodzi, 2022.
Polski, niemiecki, jidysz i ukraiński
Artystka [Agnieszka Holland] rozważała kręcenie najtrudniejszej części zdjęć – scen rozgrywających się w kanałach – we Lwowie. Musiała znaleźć takie miejsca, w którym zmieści się kamera, aktorzy, a ekipa będzie miała swobodę ruchu. Już po pierwszych oględzinach lwowskich kanałów zrezygnowała ze swojego pomysłu; były brudne i ciasne. Zdecydowała się na pracę w Łodzi: „Zdaliśmy sobie sprawę, że część kanałów trzeba będzie wybudować w hali, bo inaczej zdjęcia trwałyby w nieskończoność, a my narażalibyśmy aktorów, zwłaszcza dziecięcych, na ryzyko. […] Chciałam, żeby widz uwierzył, że podziemia, w których bohaterowie walczą o życie, są nieskończone, przypominają labirynt. Żeby przy poczuciu klaustrofobii stworzyć jednocześnie wrażenie ogromnego zamkniętego świata. To także udało się osiągnąć dzięki naszemu przyjazdowi do Łodzi. Łódzkie kanały są bardzo atrakcyjne z filmowego punktu widzenia. Dają możliwość kręcenia dużych planów. Mogliśmy wprowadzić do nich wielu statystów, których potrzebowaliśmy w pierwszej scenie likwidacji getta. Kanały w Łodzi mają skomplikowane przejścia, są zmienne i urozmaicone architektonicznie. Mimo że miasto, i kanalarze współpracowali z nami wspaniale, to były bardzo trudne zdjęcia. Członkowie ekipy płacili za nie złamanymi nogami, poharataniami”.
Nakręcone w Łodzi, Anna Michalska, Jakub Wiewiórski, Muzeum Kinematografii w Łodzi, 2022.
Wróć do strony:
Wróć do strony głównej:
Projekt „Co ich łączy?” przygotowano z okazji 600-lecia Łodzi.
Zajrzyj również: