Czasy Szkoły Filmowej w Łodzi
Pochłanialiśmy niezliczone ilości filmów. W salach projekcyjnych pokazy trwały przez cały dzień i nieraz do późnej nocy kłębili się tam studenci.
Część oglądała filmy bezpośrednio związane z programem, a wielu innych chodziło na projekcje jak na wagary. (…) Filmy stanowiły nasze główne pożywienie. Oglądaliśmy na okrągło klasyczne pozycje kina światowego, analizując je w nieskończoność.
Roman Polański, Roman, przekł. Kalina i Piotr Szymanowscy, Warszawa 1989/ Roman by Polanski, Nowy Jork 1984
Roman Polański w Sopocie reżyseruje Dwóch ludzi z szafą,
fot. ze zbiorów Szkoły Filmowej w Łodzi
Maciej Kijowski (operator) przy czeskiej kamerze Cinephon,
reżyser Roman Polański i kierownik produkcji Ryszard Barski,
fot. ze zbiorów Szkoły Filmowej w Łodzi
Nawet w najcięższych latach stalinowskich mieliśmy dostęp do filmów nieznanych szerokiej widowni. W tym celu wystarczyło wypełnić rewers, uzyskać podpisy trzech wykładowców – i oglądaliśmy dowolnie wybrany film. Jeżeli w Łodzi nie było kopii, Centralne Archiwum przysyłało ją nam z Warszawy. Kupowano i kierowano do ogólnego rozpowszechniania niewielką liczbę filmów zachodnich, jednak komisja kwalifikacyjna otrzymywała sporo kopii, dzięki czemu nasza uprzywilejowana mała społeczność miała możność je obejrzeć.
Roman Polański, Roman, przekł. Kalina i Piotr Szymanowscy, Warszawa 1989/ Roman by Polanski, Nowy Jork 1984
Dowiedz się więcej
